upnayan

Home upnayan
e16425a9-f797-459e-9232-4b32c93742da

उपनयन

मुंज/उपनयन हा एक हिंदू धार्मिक संस्कार आहे. परंपरेनुसार, हा संस्कार ब्राह्मण, क्षत्रिय व वैश्य या वर्णांतील तीन वर्णांत जन्मलेल्या पुरुषांसाठीच सांगितला आहे. या संस्कारानंतर संस्कारित व्यक्ती आपल्या पालकांपासून दूर होऊन स्वतःच्या शिक्षणावर लक्ष केंद्रित करते. या संस्कारात यज्ञोपवित (जानवे) धारण करणे हा मुख्य विधी असतो. लहानग्या बटूला लंगोट नेसवून इंद्रियनिग्रह समजावणारा हा महत्त्वाचा संस्कार आहे.
उपनयन : गृह्योक्तकर्मणा येन समीपं नीयते गुरो:|बालो वेदाय तत् योगात् बालस्योपनयं विदु:|| ज्या गृह्यसूत्रोक्त कर्माने बालाला वेदाध्ययनासाठी गुरूजवळ नेले जाते त्याला “उपनयन” असे म्हणतात. या संस्कारानंतर संस्कारित व्यक्ती आपल्या पालकांपासून दूर होऊन स्वतःच्या शिक्षणावर लक्ष केंद्रित करते. या संस्कारात यज्ञोपवीत (जानवे) धारण करणे हा मुख्य विधी असतो. लहानग्या बटुला लंगोट नेसवून इंद्रियनिग्रह समजावणारा हा महत्त्वाचा संस्कार आहे. व्रतबंध : ‘व्रतबंध’ म्हणजे ‘व्रत / नियमांची बद्धता’. म्हणजेच पर्यायाने बालकाला या वेळेपासून निरनिराळ्या व्रतांचा अवलंब करून संयमी व यशस्वी जीवनाचा पाया घातला जातो म्हणून ‘व्रतबंध’ हे नाव योग्य आहे. ही व्रते व नियम मानवी जीवनातील चार आश्रमांपैकी सर्वात पहिल्या म्हणजेच ‘ब्रह्मचर्य’ आश्रमातील ब्रह्मचर्यव्रताच्या संदर्भात असतात. ‘उपनयन’
मुंज : या संस्कारात, विधी करताना बटूच्या कंबरेत ‘मुंज’ नावाच्या दर्भाची दोरी (मेखला) बांधून पुढील भावी जीवनातील कष्टाने कामे करण्यासाठीची पूर्वतयारी म्हणून कंबर कसली जाते. कंबरेत बांधली जाणारी मेखला अत्यंत उपयुक्त आहे. मेखला कंबरेत बांधल्यामुळे हर्निया वगैरेसारखे रोग होत नाहीत. 

त्याचप्रमाणे तरुणपणी पोट सुटणे, कंबरदुखी वगैरे विकृती दूर राहू शकतात. म्हणून याला ‘मौंजीबंधन / मुंज’ असेही म्हणतात. बटू :बट्’ या संस्कृत शब्दाचा अर्थ बांधणे (येथे बंधन घालणे असा घ्यावा)असा होतो म्हणून त्या बालकास कित्येकदा ‘बटू’ असेही म्हणतात. उपनयनानंतर बटूचा ब्रह्मचर्याश्रम सुरु होतो. मुंजीचा पौराणिक संदर्भ : शास्त्रतः हा संस्कार त्रैवर्णिकांना करण्याचा अधिकार आहे. परंतु सध्या हा संस्कार विशेषतः ब्राह्मणात, फार थोड्या क्षत्रियात आणि वैश्यात करण्यात येतो. याला दुसरा जन्म मानण्याची उपनयनाचा काल : प्रत्येक वर्णाच्या लोकांना उपनयनाचा काल वेगळा सांगितला आहे. आठ, अकरा व बारा वर्षे अशा क्रमाने ब्राह्मण, क्षत्रिय व वैश्य यांना काल सांगितला आहे. अनुक्रमे सोळा, बावीस व चोवीस वयाच्या पुढे तरी उपनयन राहता उपयोगी नाही. या संस्कारासाठी आठव्या वर्षाचे महत्व अधिक आहे कारण या वेळेस मुलगा स्वावलंबनास योग्य बनतो. या संस्कारासाठी उत्तम काळ चैत्र, वैशाख, ज्येष्ठ, माघ, फाल्गुन हे महिने होय. विधी : गणेशपूजन, स्वस्तिपुण्याहवाचन, मातृकापूजन, नांदीश्राद्ध, मंडपदेवता व कुलदेवता स्थापन : (१) ग्रहयज्ञ : (२) चौल संस्कार: (३) मातृभोजन (४) अक्षतारोपण (५) अग्निस्थापना (६) यज्ञोपवीतधारण व आचमनविधी (७) प्रधानहोम (८) अवक्षारण (९)अग्निकार्य (१०)विभूतिग्रहण (११)गायत्री उपदेश : (१२)गायत्री उपदेश (१३)मेखलाधारण : ‘मुंज‘ (१४)दंडधारण : (१५)आचारबोध (१६)भिक्षावळ (१७)नित्यकर्म (१८) अनुप्रवचनीय होम (१९)मेघाजनन समावर्तन (सोडमुंज) कधी करावी ?

त्वरित कार्यक्रम बुकिंग करा !!!

    पसंतीची वेळ

    आमच्या सुविधा

    पत्ता